کد مطلب:214946 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:244
احترام به فرزند
افراد نسبت به رعایت ادب و احترام دیگران متفاوتند، برخی به نحو شایسته ای نسبت به دیگران رعایت ادب و احترام می نمایند و در اصل احترام و ادب فرقی میان بزرگترها و كوچكترهای اعضای خانواده خود و دیگران قایل نیستند، برخی دیگر در خارج از كانون خانواده خویش و نسبت به دیگران بسیار مؤدب می نمایند و چه بسا به رعایت ادب و احترام شهرت یافته اند اما در كانون خانواده خویش چنان احترامی را لازم نمی دانند و رفتار و گفتاری مؤدبانه و محترمانه آنچنان كه می بایست در مقابل فرزندان خود ندارند، عده ای دیگر هستند كه فقط بزرگترها را شایسته رعایت ادب و احترام می دانند و به كودكان وقعی نمی نهند و با پندار خود آنان را بچه می انگارند غافل از آنكه گرچه ما آنان را كودك می پنداریم اما آنان خود را كوچك و كودك نمی پندارند بلكه در حد فهم خود تصور بزرگی از خویشتن دارند، باید دانست كه رعایت ادب و احترام صرفا نه در خارج منزل شایسته است و نه هم فقط نسبت به بزرگترها بایسته، بلكه همچنانكه احترام به بزرگترها لازم است و شایسته نسبت به كوچكترها نیز ضروری است و بایسته زیرا كودك ادب و احترام را در آموزشگاه خانواده فرا گرفته و آن را در صحنه اجتماع به نمایش می گذارد.
از سلیمان بن حفص مروزی نقل شده كه گفت: موسی بن جعفر فرزند خود علی را «رضا» نامید و هر زمان كه نام او را بدون خطاب به او بر زبان جاری می كرد، می فرمود: بگویید فرزند من رضا، نزد من بیاید و به فرزند خود «رضا» چنین گفتم و فرزند من رضا چنان گفت و هرگاه آن جناب را مخاطب قرار می داد، می فرمود: یا ابالحسن [1] .
امام (علیه السلام) نه تنها در زمان حیات فرزندان آنها را احترام می نمود كه بعد از مرگ آنها نیز برای آنها احترام قائل می شد و این رفتار برای فرزندانی كه در قید حیات بودند بسیار جالب و با اهمیت بود. یونس بن یعقوب نقل می كند هنگامی كه امام موسی (علیه السلام) از بغداد به مدینه برگشت، فرزند او در «فید» [2] وفات یافت. حضرت او را در همانجا دفن نمود و به بعضی از دوستانش سفارش كرد كه قبر او را با گچ بسازند و نام او را بر لوحی نوشته، بر قبرش بگذارند. [3] .
از سلیمان بن حفص مروزی نقل شده كه گفت: موسی بن جعفر فرزند خود علی را «رضا» نامید و هر زمان كه نام او را بدون خطاب به او بر زبان جاری می كرد، می فرمود: بگویید فرزند من رضا، نزد من بیاید و به فرزند خود «رضا» چنین گفتم و فرزند من رضا چنان گفت و هرگاه آن جناب را مخاطب قرار می داد، می فرمود: یا ابالحسن [1] .
امام (علیه السلام) نه تنها در زمان حیات فرزندان آنها را احترام می نمود كه بعد از مرگ آنها نیز برای آنها احترام قائل می شد و این رفتار برای فرزندانی كه در قید حیات بودند بسیار جالب و با اهمیت بود. یونس بن یعقوب نقل می كند هنگامی كه امام موسی (علیه السلام) از بغداد به مدینه برگشت، فرزند او در «فید» [2] وفات یافت. حضرت او را در همانجا دفن نمود و به بعضی از دوستانش سفارش كرد كه قبر او را با گچ بسازند و نام او را بر لوحی نوشته، بر قبرش بگذارند. [3] .
[1] ترجمه عيون اخبار الرضا، ص 14.
[2] مفيده نام مكاني است كه در نيمه راه كوفه به مكه واقع است. معجم البلدان، ج 4، ص 282.
[3] بحار، ج 48، ص 289.